Społem Warszawska Spółdzielnia Spożywców Śródmieście
„Społem” Warszawska Spółdzielnia Spożywców Śródmieście powstała w 1869 r. i jest najstarszą spółdzielnią społemowską w Polsce.
Dzisiejsza „Społem” WSS Śródmieście to przedsiębiorstwo, w którym głęboko zakorzenione są tradycje polskiego handlu idące w parze z nowoczesnością. Sieć prowadzi działalność w 19 placówkach handlowych: spożywczych i przemysłowych, z których największą jest DH Hala Mirowska mieszcząca się w obiekcie wpisanym do Rejestru Zabytków. Klientom oferujemy towary wysokiej jakości dostarczane przez znanych producentów, z szeroką gamą artykułów świeżych. Prowadzimy sprzedaż certyfikowanych produktów ekologicznych.
Nasze sklepy otwarte są do późnych godzin wieczornych, a 2 czynne są całodobowo.
Każdego Klienta traktujemy indywidualnie i fachowo.
Zapraszamy!!!
Karty z historii spółdzielczości spożywców - kwiecień
dodano: 2019-04-05
Zawsze niezawodni
Od 150 lat spółdzielnie Społem zaopatrują Polaków w żywność i artykuły pierwszej potrzeby. Zawsze niezawodnie, zarówno w okresie zaborów, wojen i powojennej odbudowy, jak i różnych kryzysów, reform, przemian ustrojowych. Już od chwili powstania w latach 1869-1870 w Warszawie, Radomiu i Płocku, pierwsze spółdzielnie spożywców kierowały się zasadami uczciwości kupieckiej, samopomocy i solidaryzmu społecznego.
Po rewolucji 1905 r. nowe impulsy rozwoju przynieśli romantyczni entuzjaści, skupieni w Tow. Kooperatystów. To byli m.in. przyszły prezydent RP Stanisław Wojciechowski, Edward Abramowski, Romuald Mielczarski. Zainicjowali oni budowę setek spółdzielni spożywców i w 1911 r. Związku Społem. Markę Społem, poprzez uruchomiony tygodnik o tej nazwie, nadał im Stefan Żeromski. Określił je potem jako „nową zorganizowaną siłę narodową”.
W odrodzonej Rzeczypospolitej, mimo kryzysu gospodarczego lat 30. Społem stało się najsilniejszą siecią handlową w Polsce. Związek, jako centrala gospodarcza kierował wówczas handlem ponad 1700 spółdzielni w miastach i na wsi oraz ponad 3 tys. sklepów. Posiadał spożywcze zakłady produkcyjne w Kielcach, Włocławku, Dwikozach, Gdyni, 25 składnic, prowadził znaczny import towarów, współpracował z Bankiem Społem. Na jego jubileuszowy zjazd w 1936 r. przybył prezydent RP Ignacy Mościcki.
Podczas oblężenia Warszawy w 1939 r. i Powstania Warszawskiego zasoby Społem oddano władzom polskim. W czasie okupacji niemieckiej Związek i spółdzielnie realizowały system kartkowy, potajemnie pomagały ruchowi oporu, ludziom kultury, ratowały dzieci Zamojszczyzny i Żydów z płonącego getta. Podczas powstania zginął charyzmatyczny prezes Związku Marian Rapacki i inni społemowcy.
W okresie powojennym, Społem ofiarnie organizowało zaopatrzenie podczas odbudowy kraju, w tym na Ziemiach Odzyskanych. Potem przechodziło różne przymusowe reorganizacje, tracąc swą nazwę w okresie stalinowskim. Mimo rozmaitych kryzysów, powrotów do systemu kartkowego, gospodarki niedoboru i pustych półek, Związek unowocześniał w miarę możliwości handel. W latach 1958-1972 za prezesury Ireny Strzeleckiej obroniono handel społemowski przed upaństwowieniem, zbudowano sieć pierwszych w kraju placówek wielkopowierzchniowych.
Wraz z powrotem do gospodarki rynkowej w 1989 r., niestety poważnym ciosem dla handlu społemowskiego była tzw. Specustawa z 1990 r., która zlikwidowała nagle Związek jako centralę gospodarczą i hurt oraz znacznie zredukowała majątek spółdzielni o ok. 50-70 proc. Dla ratowania spółdzielni powołano w 1992 r. Krajowy Związek Rewizyjny Spółdzielni Spożywców Społem. Do dziś pomaga on spółdzielniom w doradztwie i lustracji. Inicjuje wspólne zakupy i marketing, wspiera radykalną modernizację placówek i handlu oraz słuszne postulaty ustawowego uregulowania zasad sprawiedliwego handlu.
